Przy rozpoznawaniu skał i minerałów w terenie pomocne jest stalowe ostrze, na przykład scyzoryka, które w skali Mohsa ma twardość około 6-6,5. Ponieważ kwarc i skalenie mają często podobny wygląd, najlepszym sposobem rozróżnienia ich jest zarysowanie. Kwarcu nie da się zarysować takim ostrzem, w przeciwieństwie do skalenia. Można próbować zarysować minerały własnym paznokciem, jednak ma on twardość najwyżej 2,5 w skali Mohsa. Właściwości chemiczne także pozwalają odróżnić pewne minerały. Wówczas najczęściej wykorzystuje się w tym celu zdolność skał węglanowych do reakcji z kwasami. Do rozpoznawania wapieni i kredy można użyć na przykład kwasu octowego. W wyniku reakcji wydzielać będzie się dwutlenek węgla, a próbka będzie się „burzyć”.